Masyw Śnieżnika
Masyw Śnieżnika jest najwyższą częścią polskich Sudetów Wschodnich. Najwyższymi jego szczytami są:
- Śnieżnik - 1425 m
- Mały Śnieżnik - 1337 m
- Goworek - 1320 m
- Średniak - 1210 m
- Czarna Góra - 1204 m
- Puchacz - 1175 m
- Stroma - 1175 m
- Trójmorski Wierch - 1143 m
- Smrekowiec - 1123 m
Masyw Śnieżnika jest dość wyraźnie odgraniczony od pozostałych form górzystych - od wschodu wyraźną granicą jest uskok tektoniczny doliny Górnej Nysy. Na północ granica jest nieco słabiej widoczna - głownie ze względu na łagodnie malejące wysokości poszczególnych pasm górskich. Granicą jest dolina Białej Lądeckiej między Lądkiem Zdrojem a Krosnowicami. Od wschodu dolina Kamienicy, zaś południową granicą jest przebieg wododziału między dopływami Odry a pozostałymi.
Innymi ważnymi z punktu widzenia geologicznego są zjawiska krasowe - m.in. Jaskinia Niedźwiedzia w Kletnie czy Jaskinia Radochowska. Te formy występują głównie w północnej części Masywu Śnieżnika, a także po czeskiej stronie samego Śnieżnika.
W Międzygórzu objęty jest rezerwatem jeden z większych wodospadów w Sudetach - Wodospad Wilczki. Po powodzi w 1997 r. sztucznie podwyższony próg uległ zawaleniu i od tego czasu wodospad ma wysokość 22 m.
Ocenia się, że pierwsze wypiętrzenie się gór wystąpiło już w proterozoiku (orogeneza kadomska). Jednak wpływ na obecny wygląd gór miały ruchy górotworcze związane z orogenezą alpejską (mezozoik) oraz późniejsze trzeciorzędowe ruchy tektoniczne. Wówczas wyraźnie zaznaczyła się dolina Nysy Kłodzkiej. Okres epoki lodowcowej (plejstocen) spowodował głównie spłaszczenie terenu poprzez erozję, ale także wpłynął na przeobrażenia form krasowych (jaskiń) oraz powstawania nisz niwalnych.
Obecnie po epoce zlodowacenia góry zostały wyraźnie poddane erozji (np. Leje na Śnieżniku), co sprawiło, że ich charakter (szczególnie jeśli chodzi o trudność tras) jest dużo łagodniejszy niż np. Karkonoszy. Dzięki temu stały się bardzo popularnym miejscem wędrówek turystycznych - najczęściej głównym celem jest Śnieżnik, który jest świetnym punktem widokowym. Wraz z odrastaniem lasów w górach coraz trudniej znaleźć dobre punkty widokowe (rzecz jasna oprócz Śnieżnika, gdzie las już nie sięga) dlatego budowane są wieże widokowe (na Czarnej Górze oraz na Trójmorskim Wierchu).
Masyw Śnieżnika obfituje w różnego rodzaju roślinność chronioną (storczyki - storczyk męski nakrapiany, lilia złotogłów) i endemiczną (fiołek żółty sudecki). Lasy składają się głównie ze świerku, który został wprowadzony sztucznie w XIX w. Przy szczycie Śnieżnika można także zaobserwować kępy kosodrzewiny, która także została wprowadzona na początku XX w.