Śnieżnik
Schronisko ok. 1935 r.

Schronisko przed 1930 r.

Pieczątka ze schroniska

Schronisko księcia Liechtensteina na Śnieżniku


Historia schroniska

Budowa schroniska rozpoczęła się z inicjatywy MSSGV (Mährisch-Schlesischer Sudetengebirgsverein - Morawsko-Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie). 4 października 1908 r. został położony kamień węgielny pod schronisko. Tereny, na których budowano schronisko należały wówczas do księcia Liechtensteina - stąd też późniejsza nazwa schroniska, która została nadana w podziękowaniu za hojność księcia przy budowie. W międzyczasie towarzystwo MSSGV budowało także wieżę na Pradziadzie, co spowodowało pewne problemy finansowe, a co za tym szło opóźnienia w budowie. Ostatecznie schronisko otworzono dopiero w 1912.

Schronisko było drewniane, z piwnicą. Na parterze mieściła się kuchnia, jadalnia oraz pomieszczenia gospodarcze. Pierwsze piętro oraz poddasze było przeznaczone na noclegi - pierwsze piętro obejmowało 11 pokoi, zaś poddasze sypialnie zbiorowe. W ok. roku 1930 przeprowadzono drobną rozbudowę schroniska zamieniający istniejący wiatrołap na dobudówkę.

Po I wojnie światowej schronisko przeszło w granice czechosłowackie, jednak właścicielami pozostali mieszkańcy niemieccy. W 1925 r. doprowadzono do schroniska linię telefoniczną. W 1936 r. zaostrzono przepisy graniczne, co spowodowało zmniejszenie ruchu turystycznego. Jednocześnie obecni właściciele jako obywatele niemieccy zostali wysiedleni. W 1938 r. schronisko znów wróciło w granice Niemiec.

Po II wojnie światowej schronisko ponownie znalazło się w granicy czechosłowackiej. Jednocześnie opiekę nad schroniskiem powierzono organizacjom turystycznym z Czechosłowacji, jednak kolejni zarządcy nie dbali o schronisko, co spowodowało, że zaczęło stopniowo podupadać. W 1968 r. schronisko zamknięto z powodu złego stanu technicznego, a 1971 r. wyburzono. Brak remontu oraz wyburzenie mógło być także reakcją na "praską wiosnę", od kiedy zaczęto wyraźnie uszczelniać granice poszczególnych państw. Obecnie ze schroniska zostały średnio zachowane piwnice oraz rzeźba słonika z 1932 r.

Historia słonika obok schroniska

W 1932 r. rzeźba słonika powstała jako symbol niemieckiego stowarzyszenia artystycznego Jescher. Projekt opracowała Amei Halleger, żona Kurta Hallegera z Sumperka, który był czołową postacią w organizacji. Pomnik wykonała firma Förster ze Złotych Gór. Pomnik umieszczono w pamiątkę dwudziestolecia zakończenia budowy schroniska.

Ostatecznie rzeźba słonia stała się symbolem Śnieżnika w Czechach.

Więcej informacji o wieży na Śnieżniku

Opracowano na podstawie:

  • Marcin Dziedzic, Morawsko-Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie 1881-1945, Wrocław 2006
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, praca zbiorowa pod red. Marka Staffy, Tom 16, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie
  • http://sneznik.cz

© 2010 - 2024 ProjektB